آسان‌گیر

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

ریشه‌ لغت[ویرایش]

  • فارسی

آوایش[ویرایش]

  • /آسان/گِیر/

صفت[ویرایش]

آسان‌گیر

  1. (قدیمی): آسان‌گذار، سهل‌انگار، مسامحه‌کار.
    خدای تعالی گشاده‌روی و آسانگیر را دوست دارد.«امام محمد غزالی»»

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ بزرگ سخن،