آسان‌یاب

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

ریشه‌ لغت[ویرایش]

  • فارسی

آوایش[ویرایش]

  • /آسان/یاب/

صفت مفعولی[ویرایش]

آسان‌یاب

  1. آنچه به آسانی و راحت یافته می‌شود؛ سهل‌الوصول، مقابل دشوار یاب.
    حالت آسان یابی.

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ بزرگ سخن