آسایش‌بخش

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

ریشه‌ لغت[ویرایش]

  • فارسی

آوایش[ویرایش]

  • /آسایش/بَخش/

صفت[ویرایش]

آسایش‌بخش

  1. آرام بخش.
    آب خنک و آسایش‌ بخش. «جمال‌زاده»

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ بزرگ سخن