آسایش‌طلبی

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

ریشه‌ لغت[ویرایش]

  • فارسی

آوایش[ویرایش]

  • /آسایش/طَلَبی/

حاصل مصدر[ویرایش]

آسایش‌طلبی

  1. آسایش طلب بودن، راحت طلبی.

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ بزرگ سخن