آستات
فارسی[ویرایش]
ریشه لغت[ویرایش]
- زبان معیار باستان
آوایش[ویرایش]
- /آس/تات/
اسم[ویرایش]
آستات
- نمک مشتق از اسید استیک مانند استات سرب، استات مس، استات آهن و غیره، نمکی که از اسید استیک حاصل شود. استات.
- آستات ممکن است در زبان معیار باستان به دو بخش آس - تات قابل تجزیه باشد و به معنی فرهنگ یا آیین تات‌ها بوده است. آستارا.
برگردان‌ها[ویرایش]
منابع[ویرایش]
- فرهنگ بزرگ سخن/ فرهنگ شمس