آسمانه

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

ریشه لغت[ویرایش]

  • فارسی

آوایش[ویرایش]

  • /آسمانِه/

اسم مرکب[ویرایش]

آسمانه

  1. (قدیم): سقف خانه، عمارت، و مانند آنها.
    مستی به خانه کن که آنچه زیر آسمانه توان کرد، زیر آسمان نتوان کرد. «عنصرالمعالی»

برگردان‌ها[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ بزرگ سخن/ فرهنگ لغت معین