پرش به محتوا

آسمان‌سا

از ویکی‌واژه

فارسی

ریشه لغت

فارسی

آوایش

/آسمان/سا/

صفت

آسمان‌سا

(مجاز): بسیار بلند و مرتفع.
هر که را توفیق ایزد یار و دولت یار است/ خاک پای آسمان‌سای تواش تاج سر است. «ابن‌یمین»

منابع

فرهنگ بزرگ سخن

برگرفته از «https://fa.wiktionary.org/w/index.php?title=آسمان‌سا&oldid=869474»