پرش به محتوا

آسوده‌خاطر

از ویکی‌واژه

فارسی

[ویرایش]

ریشه لغت

[ویرایش]
  • فارسی

آوایش

[ویرایش]
  • /آسوده/خاطِر/

صفت مرکب

[ویرایش]

آسوده‌خاطر

  1. (مجاز): آنکه دل نگرانی و درد و غم ندارد؛ فارغ از اضطراب و غم. آسوده دل، فارق البال.

برگردان‌ها

[ویرایش]

منابع

[ویرایش]
  • فرهنگ لغت معین/ فرهنگ بزرگ سخن