آسیب‌پذیری
فارسی
[ویرایش]ریشه لغت
[ویرایش]- فارسی
آوایش
[ویرایش]- /آسیب/پَذیری/
حاصل مصدر
[ویرایش]
آسیب‌پریری
- آسیب‌پذیر بودن.
- حوزه: [رایانه و فنّاوری اطلاعات، رمزشناسی، مهندسی مخابرات]: ضعف در طراحی و راهاندازی و عملکرد مدیریت یک سامانه که باعث نقض خطِ‌مشی امنیتی آن سامانه شود.
برگردان‌ها
[ویرایش]| ترجمه | ||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| ||||||||
منابع
[ویرایش]- فرهنگ بزرگ سخن
«آسیب‌پذیری» هم‌ارزِ «vulnerability»؛ منبع: گروه واژه‌گزینی و زیر نظر حسن حبیبی، دفتر پنجم، فرهنگ واژه‌های مصوب فرهنگستان، تهران: انتشارات فرهنگستان زبان و ادب فارسی، شابک ۹۷۸-۹۶۴-۷۵۳۱-۷۶-۴