آسینه
فارسی[ویرایش]
گونههای دیگر نوشتاری[ویرایش]
ریشه لغت[ویرایش]
- پارسی باستان
آوایش[ویرایش]
- /آسینه/
اسم خاص[ویرایش]
آسینه
- سنگ نبشته بیستون: یکی آسینه نام عیلامی، او دروغ گفت ...
- Acina nāma Uvjiya hauv adurujiya
––––
برگردانها[ویرایش]
- نویسه انگلیسی
|
منابع[ویرایش]
- تاریخ ماد (۵۹۱): ISBN 964-445-106-6
- جهانداری داریوش بزرگ (۲۶): ISBN 978-964-9998-43-5