آشتی‌خواره

فارسی

ریشه لغت

• فارسی

آوایش

• /آشتی/خوارِه/

اسم مرکب

آشتی‌خواره

1. غذایی که دو نفر پس از آشتی، دیگران را به خوردن آن دعوت می‌کنند.

واژه‌های مشتق شده

• آشتی، آشتی کردن، آشتی دادن، آشتی پذیر، آشتی جویی، آشتی جویانه، آشتی کنان، آشتی ناپذیر

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن