آشور
فارسی[ویرایش]
ریشه لغت[ویرایش]
- اکدی
 |
ویکی‌پدیا مقاله‌ای دربارهٔ آشور دارد |
آوایش[ویرایش]
- /آشور/
اسم[ویرایش]
آشور
- (قدیم): آشوردن؛ جزء پسین بعضی از کلمه‌های مرکّب به معنی «به هم زننده» و «زیر و رو کننده».
- (موسیقی ایرانی): گوشه‌ای در دستگاههای ماهور، نوا، .راست پنجگاه.
- (تمدن): نام کشوری در شمال عراق. سلاطین آشوری از قرن چهاردهم پ. م. تا قرن ششم پ.م. هچنان دولتی مقتدر بودند.
کهن واژه[ویرایش]
- آشور ممکن است تصحیف شده آسور (آثور) باشد و در زبان معیار باستان به معنی راندن یا حرکت دادن کاوران، لشکر یا اسب و مانند آنها بوده است.
برگردان‌ها[ویرایش]
ترجمه‌ها
|
منابع[ویرایش]
- فرهنگ لغت معین/ فرهنگ بزرگ سخن/ فرهنگ شمس