پرش به محتوا

آشکوخیده

از ویکی‌واژه

فارسی

[ویرایش]

ریشه لغت

[ویرایش]
  • فارسی

آوایش

[ویرایش]
  • /آشکوخیدِه/

صفت

[ویرایش]

آشکوخیده

  1. (قدیمی): سکندری خورده، لغزیده.
  2. چون بگردد پای او از پای‌دار/ آشکوخیده بماند همچنان «رودکی»

منابع

[ویرایش]
  • فرهنگ بزرگ سخن