آش‌آلو

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

ریشه لغت[ویرایش]

  • فارسی

آوایش[ویرایش]

  • /آشِ/آلو/

اسم مرکب[ویرایش]

آش‌آلو

  1. (گفتگو): شخص بیحال و بی‌رمق.
    این بچه که آش آلو است، از تنبلی تکان نمی‌خورَد.

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ بزرگ سخن