پرش به محتوا

آغاچی

از ویکی‌واژه

فارسی

[ویرایش]

ریشه لغت

[ویرایش]
  • ترکی

آوایش

[ویرایش]
  • /آغاچِی/

اسم مرکب

[ویرایش]

آغاچی

  1. (دیوانی): پیشخدمتِ مخصوصِ سلطان که در همه وقت می‌توانست به خدمتِ او برسد.
    حاجب بزرگ ... در جلوه ... گروه انبوه سران و ... آغاچیان و مرتبه‌داران بدنبال آنها. «جمال‌زاده»

منابع

[ویرایش]
  • فرهنگ بزرگ سخن