آغز

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

گونه‌های دیگر نوشتاری[ویرایش]

ریشه لغت[ویرایش]

  • فارسی

آوایش[ویرایش]

  • /آغُز/

اسم[ویرایش]

آغز

  1. (جانوری): نک آغوز.
    آغز به زبان بهاری به صورت آغِز صرف شده؛ و اشاره به دهان انسان یا هر موجودی است.

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ بزرگ سخن/ فرهنگ شمس