پرش به محتوا

آفاق‌و‌انفس

از ویکی‌واژه

فارسی

[ویرایش]

ریشه لغت

[ویرایش]
  • عربی

آوایش

[ویرایش]
  • /آفاقُ/اَنفُس/

اسم مرکب

[ویرایش]

آفاق‌و‌انفس

  1. عالم ظاهر و مادی و عالم نفسانی و روحی؛ مکان‌ها و جان‌ها.
    برای سیر آفاق و انفس رفتند. «صادق هدایت»

منابع

[ویرایش]
  • فرهنگ بزرگ سخن