پرش به محتوا

آفتاب‌مهتاب‌ندیده

از ویکی‌واژه

فارسی

[ویرایش]

ریشه لغت

[ویرایش]
  • فارسی

آوایش

[ویرایش]
  • /آفتاب/مهتاب/ندیده/

اسم مرکب

[ویرایش]

آفتاب‌مهتاب‌ندیده

  1. (گفتگو): ویژگی دختر یا زنِ نجیب و عفیف و معمولا خانه‌ نشین.
    حرف‌هایی از دهن آن زن نجیب آفتاب مهتاب ندیده‌اش درآمده. «شهری»

منابع

[ویرایش]
  • فرهنگ بزرگ سخن