آفریدگار
فارسی
[ویرایش]ریشه لغت
[ویرایش]- فارسی
آوایش
[ویرایش]- /آفَریدِگار/
اسم مرکب
[ویرایش]
آفریدگار
- خالق، آفریننده. خدا، الله. خداوند.
- سپاس خدای را ... که آفریدگار زمین و آسمان است. «خواجهنظامالملک»
برگردانها
[ویرایش]
|
منابع
[ویرایش]- فرهنگ بزرگ سخن/ فرهنگ لغت معین