آفرین

فارسی

ریشه‌ لغت

• پهلوی

آوایش

• /آفَرین/

اسم

آفرین

1. تحسین کاری که به خوبی انجام شده‌است؛ سپاس، درود، تهنیت، تبریک.
2. شاه باز (فارسی دری).

صفت فاعلی

1. آفریننده، جهان آفرین، سخن آفرین.
2. ستایش، مرحبا، بن مضارع آفریدن

––––

برگردان‌ها

ترجمه‌ها

• انگلیسی: praise
• انگلیسی: applause
• انگلیسی: Well done
• ایتالیایی:bravo!
• انگلیسی: well done
• huzzah
• huzza
• hurrary
• hurrah

• bravo
• acclamation
• plaudit
• demiurge
• cheer
• applaud
• acclaim
• demiurgic
• demiurgeous

منابع

• فرهنگ لغت معین