آفرینندگی
فارسی[ویرایش]
ریشه لغت[ویرایش]
- فارسی
آوایش[ویرایش]
- /آفَرینَندگی/
اسم مرکب[ویرایش]
آفرینندگی
- آفریدن، بوجود آوردن.
- انسان ... قدرت آفرینندگی و ابداع دارد. «مرتضیمطهری»
برگردانها[ویرایش]
ترجمهها
|
منابع[ویرایش]
- فرهنگ بزرگ سخن