آفند
فارسی[ویرایش]
ریشه لغت[ویرایش]
- فارسی
آوایش[ویرایش]
- /آفَند/
اسم[ویرایش]
آفند
- (قدیم): جنگ و جدال. خصومت، دشمنی.
- ابری بفرست بر سر ری/ بارانْش ز هول و بیم آفند.«ملک‌الشعرای‌بهار
متضادها[ویرایش]
برگردان‌ها[ویرایش]
ترجمه‌ها
|
منابع[ویرایش]
- فرهنگ بزرگ سخن/ فرهنگ لغت معین