آلش
فارسی
[ویرایش]ریشه لغت
[ویرایش]- فارسی
آوایش
[ویرایش]- /آلِش/
اسم
[ویرایش]
آلش
- (گیاهی): درختی جنگلی که چوب آن در نجاری مصرف بسیار دارد. راش.
- آلِش در زبان بهاری به معنی گُر گرفتن آتش است، یعنی حالتی که از خاموش شدن آن بر اثر عوامل طبیعی گذشته است.
برگردان‌ها
[ویرایش]
|
منابع
[ویرایش]- فرهنگ بزرگ سخن/ فرهنگ لغت معین