آمنی

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

ریشه لغت[ویرایش]

  • عربی

آوایش[ویرایش]

  • /آمِنی/

حاصل مصدر[ویرایش]

آمنی

  1. (قدیم): امنیت، امنی.
    نفْس خود را چگونه می‌یابی؟ ... من نفْس خود را بدان آمنی یابم که شب عروسی «بحرالفوائد»

واژه‌های مشتق شده[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ بزرگ سخن