پرش به محتوا

آمین‌گو

از ویکی‌واژه

فارسی

[ویرایش]

ریشه لغت

[ویرایش]
  • فارسی

آوایش

[ویرایش]
  • /آمین/گو/

صفت

[ویرایش]

آمین‌گو

  1. (مجاز): دعا کننده.
    آمین‌گوی پایدار سلطنت و سلامت جان شاه شده. «شهری»

منابع

[ویرایش]
  • فرهنگ بزرگ سخن