آنتریک
فارسی[ویرایش]
ریشه لغت[ویرایش]
- فرانسوی
آوایش[ویرایش]
- /آنتِریک/
اسم مصدر[ویرایش]
آنتریک
- وقایع و حوادث مختلفی که به وسیله آنها مطلب اصلی پرورانده شود و گره یک قطعه را تشکیل دهد و بیننده را جلب کند و احساسات و عواطف را در او بیدار و تحریک کند.
صفت[ویرایش]
- تحریک، توطئه، فتنه‌انگیزی.
- ماجرای هیجان انگیز در یک داستان و نمایش یا فیلم که باعث جلب توجه یا علاقه می‌شود.
منابع[ویرایش]
- فرهنگ بزرگ سخن/ فرهنگ لغت معین