آنکادر

فارسی

ریشه لغت

• فرانسوی

آوایش

• /آن/کادر/

اسم مرکب

آنکادر

1. نظم، ترتیب.

   بی‌آنکه آنکادر تختم را به‌هم بزنم، روی پتو دراز کشیدم. «مؤذنی»

واژه‌های مشتق شده

• آنکادره، آنکادر شدن، آنکارد کردن

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن