آهن‌سیاه

فارسی

ریشه لغت

• فارسی

آوایش

• /آهَنِ/سیاه/

اسم مرکب

آهن‌سیاه

1. (مواد): ورق یا لوله فولادی که به حالت گرم نورد شده و سطح آن، به سبب اکسید شدن، سیاه است.

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن