آهن‌قراضه

فارسی

ریشه لغت

• فارسی

آوایش

• /آهَن/قُراضه/

اسم مرکب

آهن‌قراضه

1. (مواد): اشیای آهنی بی‌مصرف که برای مصرف دوباره، آنها را ذوب می‌کنند.
2. (گفتگو): هر چیز فلزی فرسوده یا زنگ زده و کهنه، مانند اتومبیل کهنه.

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن