پرش به محتوا

آهوی‌مشک

از ویکی‌واژه

فارسی

[ویرایش]

ریشه لغت

[ویرایش]
  • فارسی

آوایش

[ویرایش]
  • /آهوی/مُشک/

اسم مرکب

[ویرایش]

آهوی‌مشک

  1. (قدیم): آهویی که از نافه‌اش ماده خوشبو به نام مشک میگیرند. آهوی‌تاتار.
    اندر وی آهوی مشک است. «حدودالعالم»

منابع

[ویرایش]
  • فرهنگ بزرگ سخن