آهویمشک
ظاهر
فارسی
[ویرایش]ریشه لغت
[ویرایش]- فارسی
آوایش
[ویرایش]- /آهوی/مُشک/
اسم مرکب
[ویرایش]آهویمشک
- (قدیم): آهویی که از نافهاش ماده خوشبو به نام مشک میگیرند. آهویتاتار.
- اندر وی آهوی مشک است. «حدودالعالم»
منابع
[ویرایش]- فرهنگ بزرگ سخن