آهیختن

(تَ)

فارسی

ریشه‌شناسی

• پهلوی

مصدر متعدی

1. آهختن، آختن، برکشیدن ؛ بیرون کشیدن چیزی مانند شمشیر، تیغ.
2. بلند کردن، برافراشتن.
3. صف کشیدن.
4. راست کردن، قائم کردن، محکم کردن، استوار کردن.

منابع

• فرهنگ لغت معین