پرش به محتوا

آوار‌زده

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

ریشه لغت[ویرایش]

  • فارسی

آوایش[ویرایش]

  • /آوار/زَده/

صفت مفعولی[ویرایش]

آوارزده

  1. ویژگی آنکه دیوار یا خانه بر روی او خراب شده باشد.
    اگر دیوار یا طاقی بیافتد، مصدوم را آوار زده می‌گویند. «مستوفی‌الممالک»

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ بزرگ سخن