آوران

فارسی

ریشه لغت

• فارسی

آوایش

• /آوَران/

اسم مرکب

آوران

1. (جانوری): آنچه در بدن به سمت مرکز میرود، مانند عصبی که تحریکات محیط را به نخاع می‌بَرد.

---

برگردان‌ها

ترجمه‌ها

• انگلیسی: afferent

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن