آوردگه

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

ریشه لغت[ویرایش]

  • شاهنامه

آوایش[ویرایش]

  • /آوَرد/گَه/

اسم مرکب[ویرایش]

آورگه

  1. نک آوردگاه؛ محل نبرد دو یا چند نفر، میدان جنگ.

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ لغت معین