آوندچوبی
فارسی[ویرایش]
ریشه لغت[ویرایش]
- فارسی
آوایش[ویرایش]
- /آوَندِ/چوبی/
اسم مرکب[ویرایش]
آوندچوبی
- (گیاهی): بافت استحکام بخش و رساننده آب و املاح در گیاهان آوندی.
- حوزه: [زیستشناسی- علوم گیاهی]: لولۀ ممتد عمودی در برخی گیاهان که از یاختههای نسبتاً پیشرفتۀ نای مانند تشکیل شده است و شیره خام در آن جریان دارد. مترادف چوبآوند.
برگردان ها[ویرایش]
ترجمهها
|
منابع[ویرایش]
- فرهنگ بزرگ سخن
«آوند چوبی» همارزِ «vessel 1»؛ منبع: گروه واژهگزینی و زیر نظر غلامعلی حدادعادل، دفتر ششم، فرهنگ واژههای مصوب فرهنگستان، تهران: انتشارات فرهنگستان زبان و ادب فارسی، شابک ۹۷۸-۹۶۴-۷۵۳۱-۸۵-۶