آوه

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

ریشه‌ لغت[ویرایش]

  • فارسی

آوایش[ویرایش]

  • /آوَه/

اسم[ویرایش]

آوه

  1. کوره‌ای که در آن خشت و آهک و مانند آن می‌پختند.
  2. نقشی به شکل زنجیر که بر حاشیه چیزی بکشند یا بدوزند.

شبه جمله[ویرایش]

  1. کلمه افسوس، دریغ، افسوس.

واژه‌های مشتق شده[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ لغت معین