آویخته

فارسی

ریشه لغت

• فارسی

آوایش

• /آویختِه/

صفت مفعولی

آویخته

1. ویژگی آنچه از جایی آویزان شده باشد. آویزان شده. معلق.
2. شُل و متمایل بطرف پایین، چنانکه عضوی از بدن.
3. (قدیم): دلبسته، علاقمند. مأخوذ، گرفتار.

قید

1. چنگ زده، تمسک جُسته. مورد سؤال قرار گرفته.

---

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن/ فرهنگ لغت معین