آژ

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

ریشه‌ لغت[ویرایش]

  • بهاری

آوایش[ویرایش]

  • /آژ/

صفت[ویرایش]

آژ

  1. (قدیمی): گرسنه، کسی که مدتی غذای درست و حسابی نخورده باشد. آج.
    آژ غورت تَکِن!
    مانند گرگ گرسنه!

برگردان‌ها[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ بزرگ سخن