آکاردئون
فارسی[ویرایش]
ریشه لغت[ویرایش]
- فرانسوی
آوایش[ویرایش]
- آکاردِئُن/
اسم مرکب[ویرایش]
آکاردئون
- (موسیقی): سازی بادی و دستی، با بدنه‌ای چین‌دار که با فشار دادن و کشیدن دو طرف آن، تولید باد می‌شود و در جریان هوای فشرده، زبان‌های فلزی داخلی مرتعش شده و بوسیله دگمه‌های روی بدنه طرفین نواخته می‌شود.
- از ابزار موسیقی با بدنه‌ای چین‌دار، دارای زبانه‌های فلزی، که به ارتعاش درمی‌آیند و آن را به وسیله سر انگشتان نوازند.
مترادف ها[ویرایش]
برگردان‌ها[ویرایش]
ترجمه‌ها
|
منابع[ویرایش]
- فرهنگ لغت معین