آکوستیک
فارسی[ویرایش]
ریشه لغت[ویرایش]
- فرانسوی
آوایش[ویرایش]
- /آکُسْ/تیک/
اسم مرکب[ویرایش]
آکوستیک
- (فیزیک): شاخه‌ای از علم فیزیک که به صدا و شنوایی می‌پردازد؛ صوت‌شناسی.
- دانش مربوط به تولید و تراگسیل و دریافت اثرهای صوتی نظیر جذب و بازتاب و شکست صوت.
- (مواد): ورقه‌هایی از جنس آزبست، چوب‌پنبه، پشم‌شیشه، و مانند آنها، که برای جلوگیری از عبور یا بازتاب صوت روی دیوارهای یک محل نصب میشود. بکارگیری عایق‌های صوتی در ساختمان.
- (فیزیک): ویژگی ساختار یک سالن تئاتر، اپرا، یا سینما از لحاظ بازتاب صوت و پژواک.
برگردان‌ها[ویرایش]
منابع[ویرایش]
- فرهنگ لغت معین/ فرهنگ بزرگ سخن/ فرهنگ شمس