آیش
فارسی
[ویرایش]ریشه لغت
[ویرایش]- فارسی
آوایش
[ویرایش]- /آیِش/
اسم مصدر
[ویرایش]
آیش
- شخم زدن و پس از آن ناکِشته گذاشتن زمین کشاورزی به مدت یک یا چند سال برای آنکه قوّت گیرد.
صفت
[ویرایش]آیش (کشاورزی)
- زمین کشاورزی که یک یا چند سال در آن کِشت نشده باشد تا قوّت گیرد.
- زمان بین بار دادن درختانی که یکسال در میان بار می‌دهد.
- (هندی): در کشاورزی به زمین آماده برای کشت می‌گویند.
برگردان‌ها
[ویرایش]| ترجمه | ||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
منابع
[ویرایش]- فرهنگ بزرگ سخن/ فرهنگ لغت معین