آیفون

فارسی

ریشه لغت

• انگلیسی

آوایش

• /آی/فُن/

اسم مرکب

آیفون (برق)‎

1. نوعی تلفن که برای مکالمه بین قسمت‌های مختلف یک ساختمان بکار میرود.
2. آیفون تصویری نوعی در بازکن برقی که از طریق مانیتور آن می‌توان چهره شخص را در بیرون از ساختمان دید.
3. در اصل نام تجاری است.

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن/ فرهنگ لغت معین