آینه‌قدی

فارسی

ریشه لغت

• فارسی

آوایش

• /آینه/قَدی/

اسم مرکب

آینه‌قدی

1. آینه‌ای که تمام بدن در آن دیده می‌شود.

   یک روز که آینه‌قدی کمد را به زیرزمین می‌بردم، خودم را دیدم. «درویشان»

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن