آینه‌محرقه

فارسی

ریشه لغت

• فارسی

آوایش

• /اینهٔ/مُحرْرَقه/

اسم مرکب

آینه‌محرقه (فیزیک)‎

1. آینه معقری که آن را در برابر نور خورشید می‌گیرند تا با جمع کردن نور و ایجاد گرما، آتش تولید کند، آینه‌سوزان.

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن