آینه‌گم‌کردن
فارسی
[ویرایش]ریشه لغت
[ویرایش]- فارسی
آوایش
[ویرایش]- /آینه/گُم/کردَن/
اسم مرکب
[ویرایش]
آینه‌گم‌کردن (گفتگو) (توهین‌آمیز) (مجاز)
- آینه خود را گم کردن کنایه از عیب‌های خود را ندیدن یا نادیده گرفتن.
- آینه‌ات را گم کرده‌ای، به خواب هیچ مسلمانی نیایی، ریختش از دنیا برگشته هنوز هم دست‌بردار نیست. «صادق‌هدایت»
منابع
[ویرایش]- فرهنگ بزرگ سخن