ئیف
فارسی[ویرایش]
گونههای دیگر نوشتاری[ویرایش]
ریشه لغت[ویرایش]
- بهاری
آوایش[ویرایش]
- /ئیف/
اسم[ویرایش]
ئیف
- به معنی نخ، طناب، ریسمانی که بتوان کسی یا چیزی را با آن پیچید یا طنابپیچ نمود.
- برخی اصطلاحات مختوم به ئیف هستند، اما بر اثر ورود به زبان عربی، تغییر تلفظ یافتهاند، مانند سخیف یا خلیف که به زبان معیار باید سخئیف، و خلئیف بودهباشد.