ئیف

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

گونه‌های دیگر نوشتاری[ویرایش]

ریشه لغت[ویرایش]

  • بهاری

آوایش[ویرایش]

  • /ئیف/

اسم[ویرایش]

ئیف

  1. به معنی نخ، طناب، ریسمانی که بتوان کسی یا چیزی را با آن پیچید یا طناب‌پیچ نمود.
    برخی اصطلاحات مختوم به ئیف هستند، اما بر اثر ورود به زبان‌ عربی، تغییر تلفظ یافته‌اند، مانند سخیف یا خلیف که به زبان معیار باید سخ‌ئیف، و‌ خل‌ئیف بوده‌باشد.