ابادالله
فارسی
[ویرایش]ریشه لغت
[ویرایش]- عربی
آوایش
[ویرایش]- /اباد/الله/
شبه جمله
[ویرایش]
ابادالله (قدیم)
- خداوند نابود کند.
- در عربی با عبارتی که حکم مفعول این جمله را دارد، آورده می‌شود، مانند اَبادَاللهُ شاهدَک، اَبادَهُمُ‌الله.
- گفت ابادالله شاهدک، خدای تو را از پیش تو برگیراد. «امام‌محمد‌غزالی»
منابع
[ویرایش]- فرهنگ بزرگ سخن