پرش به محتوا

ابادت

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

ریشه لغت[ویرایش]

  • فارسی

آوایش[ویرایش]

  • /اِبادَت/

اسم مصدر[ویرایش]

ابادت (قدیم)

  1. نابود کردن. گونه دیگر نوشتاری: عبادت.
    در شمول ابادت و اهلاک و احراق هیچ فرقی نیست. «خرندزی»

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ بزرگ سخن/ فرهنگ شمس