پرش به محتوا

ابادت

از ویکی‌واژه

فارسی

[ویرایش]

ریشه لغت

[ویرایش]
  • فارسی

آوایش

[ویرایش]
  • /اِبادَت/

اسم مصدر

[ویرایش]

ابادت (قدیم)

  1. نابود کردن. گونه دیگر نوشتاری: عبادت.
    در شمول ابادت و اهلاک و احراق هیچ فرقی نیست. «خرندزی»

منابع

[ویرایش]
  • فرهنگ بزرگ سخن/ فرهنگ شمس