پرش به محتوا

ابتدار

از ویکی‌واژه

فارسی

[ویرایش]

ریشه لغت

[ویرایش]
  • عربی

آوایش

[ویرایش]
  • /اِبتِدار/

اسم مصدر

[ویرایش]

ابتدار (قدیم)

  1. سرعت در کار؛ شتاب.
    در حال اوامر مطاع ... ابتدار پذیرفت.

منابع

[ویرایش]
  • فرهنگ بزرگ سخن