پرش به محتوا

ابتداع‌کردن

از ویکی‌واژه

فارسی

[ویرایش]

ریشه لغت

[ویرایش]
  • فارسی

آوایش

[ویرایش]
  • /اِبتِداع/کردَن/

مصدر فعل متعدی

[ویرایش]

ابتداع‌کردن (قدیم)

  1. بدعت گذاشتن.
    بعضی آرای فاسده که جماعتی ... ابتداع کرده‌اند. «سیدقطب»

منابع

[ویرایش]
  • فرهنگ بزرگ سخن